choroba polegająca na stopniowym, prowadzącym do wystąpienia częściowego lub całkowitego zmętnienia soczewki oka. Skutkiem czego są zaburzenia w ostrości pola widzenia.
2. Objawy choroby:
pogorszenie wzroku, np. widzenie przez mgłę,
szczególnie dokuczliwe przy jasnym świetle;
podwójne widzenie jednym okiem;
szarobiała źrenica
3. Skąd bierze się zaćma?
Zwykle powstaje bądź w wyniku procesu starzenia się organizmu
Zaburzenia w procesach metabolicznych soczewki.
4. Kogo dotyka zaćma?
Najczęściej są to osób powyżej 60. roku życia, cierpiących na cukrzycę, stany zapalne wewnątrz oka, stosujących leki sterydowe, narażonych na promieniowanie rentgenowskie lub podczerwone.
5. Elementy składające się na proces leczenia:
a) diagnostyka:
- podstawowe badania okulistyczne, m.in. ostrości wzroku, biomikroskopowi (w początkowym okresie rozwoju zaćmy ),
- USG gałki ocznej.
- leki przeciwkataraktowe, podawane w postaci kropli do oczu.
- u większości chorych konieczne jest leczenie operacyjne - polega ono na usunięciu soczewki i wszczepieniu sztucznej. Zabieg jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym w klinikach okulistycznych.
b) profilaktyka:
- używanie okularów ochronnych przy pracach grożących urazem oczu lub narażeniem na promieniowanie podczerwone;
- regularne kontrole okulistyczne osób leczonych przewlekle środkami, które mogą powodować zaćmę (np. kortykosteroidy).
