Co to jest osteoporoza?
Osteoporoza (łac. osteoporosis, dawna nazwa zrzeszotnienie kości) – stan chorobowy charakteryzujący się postępującym ubytkiem masy kostnej, osłabieniem struktury przestrzennej kości oraz zwiększoną podatnością na złamania.
II. Podział osteoporozy i charakterystyka poszczególnych odmian jednostek chorobowych:
1.Osteoporoza pierwotna, w przebiegu której możemy wyróżnić następujące postaci;
a) osteoporoza idiopatyczna – To postać bardzo rzadko występująca, o nie znanej etiologii będąca pierwotną chorobą tkanki kostnej. W zależności od czasu jej wystąpienia rozróżniamy następujące rodzaje:
osteoporoza dziecięca
osteoporoza młodzieńcza
osteoporoza dorosłych w średnim wieku
b) osteoporoza inwolucyjna –występująca najczęściej. W tej grupie chorób wyróżniamy postaci takie jak:
osteoporoza pomenopauzalna (typ I osteoporozy) Głównym czynnikiem prowadzącym do jej rozwoju jest niedoczynność jajników nasilająca się najwyraźniej po 50 roku życia,
osteoporoza w wieku podeszłym (typ II osteoporozy) - dotyczy głównie osób starszych w wieku powyżej 70 lat, częściej kobiet niż mężczyzn Przyczyną osteoporozy jest niedoborów wapnia związany z gorszym wchłanianiem z jelit i nerek, zmniejszenie poziomu witaminy D, testosteronu oraz zmniejszenie aktywności fizycznej.
2. Osteoporoza wtórna:
a) zaburzenia gruczołów wydzielania wewnętrznego może wystąpić w przebiegu:
nadczynności i niedoczynności kory nadnerczy,
nadczynności i niedoczynności tarczycy,
zaawansowanej cukrzycy,
nadczynności przytarczyc,
niedoczynności gruczołów płciowych (jądra, jajniki),
niedoboru hormonu wzrostu.
b) przewlekłe choroby przewodu pokarmowego związane z zaburzonym wchłanianiem wapnia
nietolerancja laktozy,
zespoły złego wchłaniania,
zespoły złego trawienia,
zespoły poresekcyjne –czyli zaspoły objawów będących wynikiem chirurgicznego usunięcia żołądka lub jego części.
c) przyczyny jatrogenne
Osteoporoza rozwija się jako jedno z działań leczenia np. sterydami
d) choroby narządu ruchu i tkanki łącznej
reumatoidalne zapalenie stawów,
choroba zwyrodnieniowa stawów,
długotrwałe unieruchomienie,
martwica jałowa kości.
e) choroby nowotworowe
szpiczak mnogi
białaczka szpikowa
chłoniak
przerzuty (do kości)
f) Inne:
- przewlekłe choroby nerek prowadzące do ich niewydolności,
- przewlekłe choroby wątroby o znacznym stopniu zaawansowania,
- przewlekłe stosowanie niektórych leków,
i) choroby wrodzone prowadzące do osteoporozy
· kruchość kości
zespół Ehlersa-Danlosa (ESD) - grupa chorób genetycznych, charakteryzująca się nadmierną elastycznością skóry oraz stawów, z często współistniejącym utrudnionym gojeniem ran.
zespół Marfana - choroba genetyczna tkanki łącznej, charakteryzująca się dużą zmiennością fenotypową. Zmiany narządowe w przebiegu zespołu Marfana dotyczą całego organizmu, niemniej najbardziej charakterystyczne to te związane z narządem wzroku, układu ruchu, serca i naczyń krwionośnych
3. Czynniki ryzyka wystąpienia osteoporozy:
uwarunkowania genetyczne,
szczupła budowa ciała (mniejsze obciążenie),
nieprawidłowa dieta (ubogobiałkowa oraz ubogowapniowa),
długotrwałe unieruchomienie,
picie alkoholu, zwłaszcza w młodym wieku,
palenie papierosów,
przyjmowanie niektórych leków,
współwystępujące choroby: cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów, kamica nerkowa, choroba Cushinga, zespół Cushinga, niedoczynność przysadki
niedobór witaminy D.
4. Objawy chorobowe:
W początkowej fazie, choroba przebiega bezobjawowo.
Do najczęstszych objawów klinicznie jawnej osteoporozy należą:
bóle kości długich pod wpływem obciążenia,
obniżenie wzrostu (złamania kompresyjne kręgów) i ból kręgosłupa oraz powstanie nadmiernej kifozy piersiowej (garb starczy),
złamania kości przy niewielkich urazach (szczególnie niebezpieczne są złamania szyjki kości udowej, ale często łamie się kość ramienna.
5. Profilaktyka i leczenie
Celem leczenia jest zapobieganie złamaniom kości, co osiąga się przez zwiększenie masy kostnej, zapobieganie jej ubytkowi i poprawę wewnętrznej struktury kości.
a) działania profilaktyczne
- usunięcie lub minimalizacji czynników prowadzących do osteoporozy,
- usunięcie, a także uzupełnianie niedoborów żywieniowych wapnia, witaminy D oraz białka,
- uprawianie sportu, aby wzmocnić kości i mięśnie odpowiadające za stabilizację postawy.
b) działania lecznicze
Badaniem służącym rozpoznaniu osteoporozy jest badanie densytometryczne kośćca, które określa gęstość mineralną kości ang BDM,
Wykorzystuje się również w diagnostyce badania laboratoryjne poziomów m.in. wapnia, fosforu oraz biopsję kości.
c) fizjoterapia
zapobieganie bólowi: ostrożny masaż, masaż podwodny, fango, elektroterapia, ćwiczenia czynne w odciążeniu,
budowa siły mięśniowej: ostrożne ćwiczenia oporowe, krótkie napięcia, pozycja stabilna, kręgosłup najlepiej w pozycji poziomej,
postawa i ruchomość w stawach: ćwiczenia mięśni posturalnych, nauka prawidłowej postawy,
d) wertebroplastyka to nowoczesna metoda leczenia złamań kompresyjnych kręgosłupa powstałych między innymi w wyniku przebiegu osteoporozy. Zabieg wykonuje się na sali radiologii zabiegowej, w znieczuleniu miejscowym, pod kontrolą aparatu rentgenowskiego. Do trzonu kręgu wprowadza się igłę i wypełnia się go cementem kostnym. W odróżnieniu od klasycznej operacji jest to procedura znacznie mniej inwazyjna, a przez to mniej obciążająca pacjenta.
6. Osteoporoza a dieta
Osteoporoza należy do grupy chorób, w których dieta ma duże znaczenie. Podczas konstruowania modelu odżywiania, który ma chronić przed osteoporozą, obowiązują ogólne zasady żywienia racjonalnego. Szczególny nacisk kładzie się jednak na spożywanie pokarmów bogatych w wapń i witaminę D; niekoniecznie jednak nabiału, ale raczej wzbogaconego mleka sojowego, kiełków, zielonych warzyw liściastych.
Zobacz gdzie jesteśmy
ul. Szpitalna 21 43-450 Ustroń
© 2025 Ośrodek Tulipan - wszystkie prawa zastrzeżone.
Design by : LEMONPIXEL.pl / Booking by: HOTRES.pl